Tekst:
Makiladoras

En tu mirada te veo sufrir la miseria no te dejo elegir todas las ilusiones de nada sirven ya secuestrada por la ley del capital Rompes la horas torturada

Door woestenij, in de duisternis Ver weg van alle warmte en licht Strompelen verloren zielen Te trots om voor een baas te knielen Hun weg is lang

Weggevaagd! De huizen platgegooid, de mensen weggejaagd Verbannen van te dure grond De stad alleen voor wie dat kan betalen Voorrang voor de rijken

Losgeslagen! Wrakhout op de stroom van geld Wij zijn slaven Van hebzucht, winst en groei Nooit genoeg Geplunderd tot het niet meer kan Nooit genoeg

Elke junk die voor drie keer de fout in gaat kan voor twee jaar worden opgesloten Elke bijstandsfraudeur moet alles terugbetalen Maar misdaad loont

Uit naam van land en meerderheid Uitschot wordt de les gelezen Hun verrotte plaats gewezen Verplicht tot werk en dankbaarheid Deze ballast, die