Tekstovi: Quarashi. Framogtilbaka.
Mer laa°ur vel en a?er en a?aa° vona eg, a?va ef ekki a?aa° a?a? vera°ur a?a? vofa her, eg bia° a?ig um aa° klapa mig a?va stundum er draumurinn sem eg vil ekki dreyma a? hverri nottu ba?inn.
En glaa°ur romantak eg hugsa mig a?a? tvisvar um hvort eg eigi ea°a ekki aa° fara allt of langt aftur a?aa° vera°ur ekki aftur, svo eg segi bara "se a?ig" er eitthvaa° annaa°, a?aa° er alveg eins og fria°.
a?lga a? landi og eg fala a?aa° engan veginn hvernig a?a? kemur aftanaa° mer talar frekar ha?tt en segir frekar fa?tt, ska?ringin getur veria° sa? aa° a?a? ert osa?tt, sja¶ nau a?retta?n eru happata¶lurnar, banka a?a? a via°inn kannski vera°ur a?a? heppinn a dag, og ef svo vera°ur skaltu hringja og la?ta mig vita, hvort einhver vera°i goa°ur.
a?g var hvergi og hvergi eg blekkti a?au ea°a blekktu a?au hvernig er a? a?aa° litia° hversu mikia° eg a?tti ba?gt. Ekkert vara°ar mig a?va enginn getur stokkia° a?aa° ha?tt. En na? er allt svo gott og ekkert svo sem aa° var a?aa° mer aa° kenna, hvernig a?tti eg aa° vita a?aa°. Stoa° a goa°ri tra? a? annarri brennandi bra? og allir stoa°u hla¦jandi allir nema ha?n og a?a?.
a?a? heldur ekki aftur af minni ... ekki alla leia° ea°a, ea°a a?aa° er allt a goa°u a?va aa° a?o eg muni lenda, senda, gera a?aa° a? ra?a°a sem er a?er ekki fyrir bestu. Fara og koma, nei, eg segi "andskoti ertu nettur". Hugsandi a? ba?ti segir a?a?, og hendir trommum og a?a? a?a? a?rammar a?ar fram og til baka mea° of a?ungan hjartasla?tt. Kominn inn a eyrnapunktinn, kominn alltof langt. Og...?... hann a? ekki neitt, a? ba?gt.
a?g kom aldrei of seint en a?a? varst alltaf la¶ngu farinn varla mea° ra¦nu gera°ir allt til a?ess aa° vera barinn. Allt sem eg saga°i var heyrt en aldrei skilia° a?aa° var bilia°, latilva¦gt, en ekki a?aa° sem eg a?tti skilia°. Ekki svo mikil daua°asynd, ein og ser, a?essi hegomalind, eg fann aa° allt sem laa°ur, finnur til og laa°ur nia°ur en ekki lengur allt er horfia°, sorfia°, sjobaria°, fyrir hverjum er landia° varia°.
a?g var hvergi og hvergi eg blekkti a?au ea°a blekktu a?au hvernig er a? a?aa° litia° hversu mikia° eg a?tti ba?gt. Ekkert vara°ar mig a?va enginn getur stokkia° a?aa° ha?tt. En na? er allt svo gott og ekkert svo sem aa° var a?aa° mer aa° kenna, hvernig a?tti eg aa° vita a?aa°, stoa° a goa°ri tra? a? annarri brennandi bra? og allir stoa°u hla¦jandi allir nema ha?n og a?a?.
En glaa°ur romantak eg hugsa mig a?a? tvisvar um hvort eg eigi ea°a ekki aa° fara allt of langt aftur a?aa° vera°ur ekki aftur, svo eg segi bara "se a?ig" er eitthvaa° annaa°, a?aa° er alveg eins og fria°.
a?lga a? landi og eg fala a?aa° engan veginn hvernig a?a? kemur aftanaa° mer talar frekar ha?tt en segir frekar fa?tt, ska?ringin getur veria° sa? aa° a?a? ert osa?tt, sja¶ nau a?retta?n eru happata¶lurnar, banka a?a? a via°inn kannski vera°ur a?a? heppinn a dag, og ef svo vera°ur skaltu hringja og la?ta mig vita, hvort einhver vera°i goa°ur.
a?g var hvergi og hvergi eg blekkti a?au ea°a blekktu a?au hvernig er a? a?aa° litia° hversu mikia° eg a?tti ba?gt. Ekkert vara°ar mig a?va enginn getur stokkia° a?aa° ha?tt. En na? er allt svo gott og ekkert svo sem aa° var a?aa° mer aa° kenna, hvernig a?tti eg aa° vita a?aa°. Stoa° a goa°ri tra? a? annarri brennandi bra? og allir stoa°u hla¦jandi allir nema ha?n og a?a?.
a?a? heldur ekki aftur af minni ... ekki alla leia° ea°a, ea°a a?aa° er allt a goa°u a?va aa° a?o eg muni lenda, senda, gera a?aa° a? ra?a°a sem er a?er ekki fyrir bestu. Fara og koma, nei, eg segi "andskoti ertu nettur". Hugsandi a? ba?ti segir a?a?, og hendir trommum og a?a? a?a? a?rammar a?ar fram og til baka mea° of a?ungan hjartasla?tt. Kominn inn a eyrnapunktinn, kominn alltof langt. Og...?... hann a? ekki neitt, a? ba?gt.
a?g kom aldrei of seint en a?a? varst alltaf la¶ngu farinn varla mea° ra¦nu gera°ir allt til a?ess aa° vera barinn. Allt sem eg saga°i var heyrt en aldrei skilia° a?aa° var bilia°, latilva¦gt, en ekki a?aa° sem eg a?tti skilia°. Ekki svo mikil daua°asynd, ein og ser, a?essi hegomalind, eg fann aa° allt sem laa°ur, finnur til og laa°ur nia°ur en ekki lengur allt er horfia°, sorfia°, sjobaria°, fyrir hverjum er landia° varia°.
a?g var hvergi og hvergi eg blekkti a?au ea°a blekktu a?au hvernig er a? a?aa° litia° hversu mikia° eg a?tti ba?gt. Ekkert vara°ar mig a?va enginn getur stokkia° a?aa° ha?tt. En na? er allt svo gott og ekkert svo sem aa° var a?aa° mer aa° kenna, hvernig a?tti eg aa° vita a?aa°, stoa° a goa°ri tra? a? annarri brennandi bra? og allir stoa°u hla¦jandi allir nema ha?n og a?a?.